Kot brytyjski to rasa kota, której początki zwolennicy wywodzą od kotów sprowadzonych na Wyspy Brytyjskie przez legiony rzymskie, wykorzystujące je do walki ze szczurami. Legendy tej nie da się jednak udowodnić. Faktem jest że rasa wywodzi się od kotów domowych zamieszkujących Wielką Brytanię (nie jest to jednak domowy kot "brytyjski"). Na skutek II wojny światowej istnienie tej rasy zostało zagrożone. W latach 50. XX wieku hodowcy, przy pomocy krzyżowania z persem niebieskim, wzmocnili populację i poprawili cechy rasy.

Wygląd
Sierść krótka, gęsta i miękka. Wzorzec rasy dopuszcza różne umaszczenie. Zanotowano około 150 odmianach barwnych, od jednokolorowych (niebieski, czarny, rudy, kremowy, czekoladowy, liliowy i biały) po dwubarwne, a także (tylko u kotek) trójbarwne. Waży od 4 do 9 kg i jest zarazem największym kotem krótkowłosym. Nogi krótkie lub średniej długości, przez co kot sprawia wrażenie grubego. Na krótkiej szyi duża głowa z wyraźnymi policzkami i zaznaczoną brodą. Uszy szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Oczy duże, pomarańczowe, niebieskie, złociste, zielone, turkusowe.

Charakter
Łagodny, zrównoważony, towarzyski. Zaskakująco (w stosunku do wielkości) cichy. Akceptuje bez problemu przebywające razem z nim w domu koty. Przywiązuje się do właściciela. Potrafi podążać za nim przez cały dzień, cierpliwie czekając, aż zostanie mu udzielona uwaga. Dom imprezowiczów to zdecydowanie najgorsze miejsce do przebywania dla takiego kota. Najlepiej się czuje w ciszy i spokoju, patrząc w okno, obserwując rodzinę w której żyje oraz wylegując się w promieniach słonecznych.

Pielęgnacja
Sierść wymaga codziennego szczotkowania, ale w przypadku kota brytyjskiego krótkowłosego mieszkającego w domu wystarczy raz w tygodniu gęstym grzebieniem wyczesać martwą sierść. Jednak pogląd o konieczności szczotkowania sierści nie jest podzielany przez wielu hodowców i sędziów, którzy uważają że prowadzi ono (szczotkowanie) do usuwania podszerstku nadającego charakterystyczną dla brytyjczyków fakturę sierści. Należy również pamiętać o regularnym przycinaniu pazurków oraz kontroli stanu uszu i zębów. Przycinanie pazurków nie jest wskazane dla kotów wspinających się na drapaki, gdyż tracą wtedy możliwość bezpiecznego kontaktu z podłożem.

Styl życia kota brytyjskiego i odmienna od wielu innych ras sierść oraz bezwzględna mięsożerność całego gatunku ma także wpływ na wymogi żywieniowe. Należy dążyć do podawania karm o możliwie pełnym składzie obejmującym zarówno wymagane składniki podstawowe jak i witaminy oraz mikroelementy. Jest wiele dość dobrych rodzajów karm suchych, które spełniają te warunki, choć korzystanie ze specjalnych dodatków żywieniowych jest zawsze wskazane. Należy pamiętać, że nawyki żywieniowe u kota najmocniej kształtują się ok. 6 tygodnia życia i później bardzo trudno je zmienić. Obecnie kotom podaje się wodę, która powinna być stale dostępna. Mleko i jego pochodne nie są wskazane, gdyż wiele kotów wykazuje mniej lub bardziej nasilone reakcje alergiczne na jego składniki.